شورش بر حق است

اصلاح طلبان در عرض ھشت سال فقط و فقط اغتشاش به بار نشاندند و مردم را از دست زدن به ھرگونه اقدام بنيادی بازداشتند. کار به جايی رسيد که خاتمی حتی انديشيدن به تغيير قانون اساسی را برابر دانست با خيانت و کروبی به ھنگام رياست مجلس نامه ی خامنه ای را و حتی مجلس را « حکم حکومتی » معادل دانست با يک تصور غير قانونی به نام بازداشت از گفتگو در باره ی آزادی مطبوعات.
به ھنگام جنبش اعتراضی مردم در مقطع دوم خرداد 1376 ھمين حضرات و دوستانشان جنبش را ربودند و اين ربايش را چھارسال بعد تکرار کردند و ھمين کار را در مقطع بيست و دوم خرداد انجام دادند و باز به قاپ زدن روآوردند و حالا مرتب خود و دوستانشان به جناح حاکم و وابستگان روحانيت می گويند اگر به ما يعنی به خودشان راه ندھيد جنبش نارضايی ژرفتر می شود و به اعماق جامعه می رود به حدی که حکومت ديگر قادر به مھار کردن آن نخواھد بود.
اينان به عوض آن که حکومت را وادار به پذيرش حقوق مردم کنند، مدام حکومت را می ترسانند و ھشدار می دھند که اينان بھتر از حکومتگران قادرند منافعشان را حفظ کنند. از سوی ديگر به مردم می گويند از محدوده ی معينی وراتر نرويد و شعارھای بنيادی ندھيد چون احتمال دارد جناح حاکم رفتاری تندپيش گيرد. اين حضرات اصلاح طلب سالھاست با اين بازی دوسويه سعی داشته اند مقام و مکان خاصی را به خود اختصاص دھند. به تدريج چھره ی واقعی اين بازی ناصميمانه ی دوگانه بردلسوزان آينده ی ايران افشا می شود.
شورش بر حق است - رساله ای در زمينه‌ی جامعه شناسی سياسی و فرھنگی ايران - چنگيز پھلوان (دانلود کنید)