در تواريخ سيستان آمده‌است وقتي که سپاهیان «قُتیبه» (سردار عرب) سیستان را به خاک و خون کشیدند، مردي چنگ‌نواز، در کوي و برزنِ شهر - که غرق خون و آتش بود - از کشتارها و جنایات «قُتیبه» قصّه‌ها مي‌گفت و اشک خونین از دیدگان آنانی که بازمانده بودند، جاري مي‌ساخت و خود نیز، خون مي‌گریست ... و آنگاه بر چنگ مي‌نواخت و مي‌خواند:
« با این همه غم
در خانه ی دل
اندکي شادی باید
که گاهِ نوروز است»
« با این همه غم
در خانه ی دل
اندکي شادی باید
که گاهِ نوروز است»
No comments:
Post a Comment