مي‌خواهم مبارزه كنم

راي گيري براي مجلس ششم جمهوري اسلامي بود، شايد هم يك راي گيري ديگر. حزبي بود تازه تاسيس، از همين حزب‌هاي يك شبه كه هنگام راي‌گيري مي‌آيند و مي‌روند. تابلويي داشت رنگارنگ. به رنگ پرچم ايران اما با نشان جمهوري اسلامي و شعاري نامتعارف؛ مي‌خواهم زندگي كنم.
روزي از روزها در همان ايام شلوغ و پر سر و صدا روزنامه‌اي مثل همين روزنامه‌ها كه خط قرمزشان حفظ نظام است ولي از سوي نظام توقيف مي‌شوند و دم بر نمي‌آورند و مسوولانشان بار ديگر روزنامه‌اي با خط قرمز حفظ نظام منتشر مي‌كنند، مصاحبه‌اي با بالاترين مقام يا يكي از مقامات بالاي حزب مذكور انجام داده‌بود و پرسيده بود: چرا اين شعار را انتخاب كرديد؟ پاسخ چيزي شبيه اين بود: «‌اگر 40 سال پيش بود مي‌نوشتيم "مي‌خواهم مبارزه كنم" اما امروز مردم خسته‌اند و مي‌خواهند زندگي كنند.» از آن روز تا امروز، هر روز و هر روز به آن مسوول آفرين مي‌گويم كه اينقدر خوب جامعه را شناخته است.
حرف‌هاي ابطحي در دادگاه نشان داد كه در بين طرفداران نظام اسلامي مبارز سياسي بسيار كم است و طرفداران زندگي به هر قيمت بسيار زياد.